Pijnlijke inklemmingsverschijnselen (impingement) aan de voorzijde ¬of achterzijde van de enkel.

Deze inklemmingsverschijnselen kunnen ontstaan door verdikking van weke delen door littekenweefsel, ontstaan door bijvoorbeeld omzwikking van de enkel. Ook kan een inklemming ontstaan door extra botaangroeisel rondom het gewricht (osteofyten). Deze kunnen ook veroorzaakt worden door veelvuldig zwikken of een langdurig hoge (sport)belasting. De inklemming veroorzaakt door extra botgroei of door verdikking van weke delen geven met name pijnklachten rondom de enkel en soms ook andere steriele ontstekingsreactie (warmte, zwelling).

Tijdens een kijkoperatie kan dit weefsel (weke delen of bot) weggenomen worden waardoor de inklemming wordt verholpen.

Symptomen

Pijn, die met name optreedt bij eindstandige bewegingen van de enkel. Ook kunnen ze de beweging beperken doordat weefsels beknellen.

Diagnose

De uiteindelijke diagnose wordt gesteld door gerichte vragen over de klachten en een onderzoek van de enkel. Daarnaast wordt er een röntgenfoto gemaakt. Indien een röntgenfoto niet voldoende informatie geeft kan er aanvullend een MRI scan of een CT scan worden verricht.

‍Behandeling algemeen

Tijdens een kijkoperatie kan dit weefsel (weke delen of bot) weggenomen worden waardoor de inklemming wordt verholpen.

Voor bepaalde aandoeningen van de enkel, kan de orthopedisch chirurg een kijkoperatie (arthroscopie) adviseren als niet-operatieve behandeling onvoldoende effectief blijkt te zijn. Tijdens een kijkoperatie wordt niet alleen in het gewricht gekeken, maar kan ook direct een eventuele afwijking worden behandeld.

Bij het omzwikken of verstuiken van de enkel kunnen de enkelbanden uitrekken of inscheuren.

Bij een enkelverstuiking wordt de enkel vaak direct dik en blauw en is deze erg pijnlijk. Meestal kan een enkel hierna met rust (eventueel tijdelijk gips en/of een enkelbrace) en kinetherapie goed herstellen. Als een enkelverzwikking vaker voorkomt kunnen klachten blijven bestaan, omdat de enkelbanden niet goed zijn genezen. Hierdoor kan ook kraakbeen van het gewricht beschadigen.

Symptomen

• zwelling
• pijn
• Veelvuldig verzwikken van de instabiele enkel

Diagnose

De enkelspecialist van de associatie orthopedie in Sint Trudo stelt de diagnose enkelinstabiliteit aan de hand van de klachten van de patiënt en op basis van lichamelijk onderzoek. Ook wordt er beeldvorming gedaan om uit te sluiten dat er geen breuk in de enkel zit, om te zien of het kraakbeen is beschadigd en welke banden er zijn beschadigd. Dit gebeurt meestal middels een standaard röntgenfoto en/of een MRI scan.

Behandelingen

• Conservatieve behandeling enkel instabiliteit
• Operatieve behandeling enkel instabiliteit
• Arthroscopie van de enkel

Kraakbeendefecten (osteochondrale letsels) van een of meerdere botdelen van de enkel (kuitbeen, scheenbeen, sprongbeen). Deze kunnen ontstaan door slijtage en/of (sport)letsel, maar een kraakbeendefect kan ook spontaan ontstaan zonder aanwijsbare oorzaak.

Symptomen

Bij kraakbeenpathologie voelt de enkel pijnlijk, instabiel, is dik, schiet ‘op slot’ of kraakt pijnlijk en hoorbaar. Kraakbeen kan zich in principe niet volledig herstellen, doordat er geen bloedvaten of zenuwen in zitten. Hierdoor is kraakbeenschade pas voelbaar als het weefsel er omheen geïrriteerd raakt. Er kan een klein stukje kraakbeen lokaal kapot zijn of het kraakbeen kan over het hele oppervlak meer of minder beschadigd zijn.

Diagnose

De uiteindelijke diagnose wordt gesteld door gerichte vragen over de klachten en een onderzoek van de enkel. Daarnaast wordt er een röntgenfoto gemaakt. Indien een röntgenfoto niet voldoende informatie geeft kan er aanvullend een MRI scan of een CT scan worden verricht.

‍Behandeling algemeen

Tijdens een kijkoperatie kan een kraakbeendefect worden behandeld door het defect ‘op te boren’. Eerst worden bij deze techniek losse kraakbeenstukjes en beschadigd kraakbeen verwijderd. Dan worden met een dun boortje gaatjes gemaakt in de botlaag onder het kraakbeen. Beenmergcellen die littekenkraakbeen kunnen aanmaken gaan nu de gaatjes in het kraakbeen opvullen. Daarmee wordt herstel van het kraakbeen gestimuleerd.

In het geval het kraakbeendefect een groot los fragment betreft kan het defect ook worden schoongemaakt en daarna het fragment worden gefixeerd met een klein schroefje.

Voor bepaalde aandoeningen van de enkel, kan de orthopedisch chirurg een kijkoperatie (arthroscopie) adviseren als niet-operatieve behandeling onvoldoende effectief blijkt te zijn. Tijdens een kijkoperatie wordt niet alleen in het gewricht gekeken, maar kan ook direct een eventuele afwijking worden behandeld.

Forse slijtage van het enkelgewricht

‍Behandeling 

Via de kijkoperatie wordt dan het overgebleven kraakbeen verwijderd en wordt het bot ruw gemaakt om te zorgen dat het bot van het scheenbeen aan het bot van het sprongbeen kan vastgroeien. Er worden meestal twee schroeven ingebracht om de botten aan elkaar vast te maken. Deze ingreep duurt langer dan de eerder genoemde ingrepen.

Er wordt wel individueel bekeken of de artrose van uw enkel via kijkoperatie dan wel via open procedure kan worden vastgezet.

Voor bepaalde aandoeningen van de enkel, kan de orthopedisch chirurg een kijkoperatie (arthroscopie) adviseren als niet-operatieve behandeling onvoldoende effectief blijkt te zijn. Tijdens een kijkoperatie wordt niet alleen in het gewricht gekeken, maar kan ook direct een eventuele afwijking worden behandeld.

De Haglundse exostose, waarbij er klachten zijn ter hoogte van de aanhechting van de achillespees. Een exostose is een botuitsteeksel. Door druk op een bot kan terplaatse van die druk het bot verdikken en een uitsteeksel (exostose) ontstaan.

Als door druk op het hielbeen aan de achterzijde bij de aanhechting van de achillespees zo'n uitsteeksel ontstaat wordt dat een Haglundse exostose genoemd. Meestal is de oorzaak een verhoogde druk door (sport)schoenen. Er kan een slijmbeursje ontstaan tussen het botuitsteeksel en de achillespees. Dit slijmbeursje kan op zijn beurt ook weer ontsteken door de wrijving.

Symptomen

De exostose zorgt voor een een pijnlijke, harde en soms rode zwelling ontstaan aan de achterzijde van het hielbeen, aan de buitenzijde van de aanhechting van de achillespees.

Diagnose

De uiteindelijke diagnose wordt gesteld door gerichte vragen over de klachten en een onderzoek van de enkel. Daarnaast wordt er een röntgenfoto gemaakt. Indien een röntgenfoto niet voldoende informatie geeft kan er aanvullend een MRI scan of een CT scan worden verricht.

‍Behandeling algemeen

Tijdens een kijkoperatie kan dit botuitsteeksel weggenomen worden. Ook wordt de slijmbeurs tussen de achillespees en het hielbeen weggenomen en wordt de achillespees geïnspecteerd. Meestal is de achillespees zelf ook iets aangedaan en kan deze tijdens de operatie ook worden schoongemaakt. Echter , indien op de onderzoeken (NMR) blijkt dat de achillespees teveel is aangetast, dient aan een open procedure te worden gedacht.

Op de patiëntenkamers zijn er geen telefoons. Patiënten kunnen op hun kamer gebruik maken van hun eigen mobiele telefoon. Tijdens je verblijf in het ziekenhuis kan je gratis toegang krijgen tot het WIFI-netwerk van het ziekenhuis.

KLIK HIER voor meer informatie hoe je van deze service gebruik kunt maken.

Bezoek ontvangen in het ziekenhuis kan binnen vastgelegde bezoekuren.

KLIK HIER voor de laatste informatie en eventuele specifieke richtlijnen.

In Bar Bouffe kan je in alle comfort en rust genieten van een hapje of een drankje, met bediening aan tafel. 

KLIK HIER voor meer informatie.